Бурятские народные сказки. Бытовые - Фольклор

— Абасаяанэхэжэ ерээб, — гэнэ- в! угэсэтэй

— һэ, юун абаса. лэзээ, i

болоһоноо мэдэнэгүйб, г гэбэ хаан мартажархёо гуш?-

— Энэ торхоор обоисо алта НК| |

гэнэ. Н

— Худалаар бу хэлэ.

— Худалаар хадань, аягаар дуурэн алта намда үгэ?

— Худалаар бэшэ, үнэхөөрэн!

— Үнэ. хөөрөөн хадань, торхо алтыем үг1

Онигорхон нюдэтэй Олзой хаан,' таряаша Тархааста үгэ хүүрээрээн боогдоһондоо алаг зүрхэндөө һанаһан аягатай алтанһаан иигэжэ һалаһан юм гэлсэгшэ.

58. ДАЛАН ХУДАЛШАН

Далан худалшан хоёр нүхэдтэйгөө аянда ябатараа гал үгыдэбэ. Хажуудань холо бэшэ утаатай айл харагдаба. Далан худалша нэгэ нүхэрөө галда эльгээбэ. Тэрэ нүхэрынь ошожо, энэ айлайда оробо. Ороходонь гэр эй эзэн һуужа һууба, "Гал эрижэ ерээб", — гэхэдэнь тэрэ үбгэн хүбүүе:

— Зоо шорга руугаа жолоо зүһүүлээд угэ. Тиигэбэлшни гал үгэхэб, — гэнэ. 'щ|

Жолоо зүһүүлээд тэрэ хүбүүн үхэшэбэ. Нүгөөдэ нүхэрөө Мүн лэ баһа тэрэ айлайда эльгээбэ. Нүгөөдэдөөл адли үхэ-шэбэ. һүүлдэнь далан худалша өөрөө ерэжэ:

— Галда эльгээһэн хоёр нухэдни хаанаб? — гэжэ гэрэй ззэнпээ асууба.

— Зоо нюрга руугаа жолоо зүһүүлһэн хойноо гал абахат гэхэдэмни зүһүүлээд лэ үхэшэбэд, — гэбэ.

Мүнөөхи хүбүүмнай:

,— Гал үгыт? — гээд эрихэдэнь:

— Жолоо зүһүүлээд гал абахаш, — гэбэ.

— Би далан худал үгэ хэлэхэмни, тиихэдэмни та намайе худал үгэ хэлэнэш гээд хэлэхэгүйт, хэлээ һаа, та өөрөө намда жолоо зүһүүлжэ үхэхэт, — гэбэ хүбүүн.

Хоюулан зай зүб болобо. Далан худалшан хөөрэбэ: —: Би өөрьшгөө түрэһэн эсэгэһээ түрүүн газар дээрэ түрөө хүмби.' Үбгэн абынгаа тэмээдыень адуулаа хүмбн. Тиигээд тэмээдэйм нэгэ тэмээн далайн саада бэедэ гарашаһан юм. тэрзэниие асарха хэрэгтэй байһан юм. Тэмээгээ абаашаха гээд саанань гаража шадабагүйб. Сабшадаһа табяад гараха гэбэб, тийхэдэ тэрэмни даабагүй. Хялгана таһалаад далайда табиһамни, хялгана намайе дааха байба. Тэмээндээ ошон гэхэдэмни, тэмээмни ботоголжорхёод байба. Ботогоёо тэмээндээ ашаһамни даабагүй, тиихэдэн ботогон дээрээ тэмээгээ тээгээд 'үзэһэмни, ботогомни тэмээгээ миид даагаад ябашаха байба. Тэмээгээ туужа ябатарни, захадамни нэгэ сагаан мо-ритой хүн ерэбэ.

Тэмээн морин хоёроо хараад, агсалдая гэбэб тэрэ хундй Агсалдабабди. Морёо унаад гэртээ бусажа ябатарли, морим-ии найга найгаһаар ябаба. Гэдэргээ харан гэхэдэмни, мори-иоймни һуүлһээ үндэр гоё модон ургашоод, тэнгэриие зура-жа, мориием зобоожо ябаба. Ургажа байһан модоёо дамжажа узэбэб. Дамжа дамжаһаар тэнгэридэ гарашабаб. Тэнгэри дээрэ гаран гэхэдэмни, байгаһан ухэрнууд болзоргуй олон байба. Захаһаань шэлэн байжа эдпбэб, тиигэбэщье һаа садаха-гуй байбаб. Харин байтаһанай баруун туя эдеэд лэ садаша баб. Тэндэһээ бууха аргаяа бэдэрбэб. Байтаһан ухэрнуудэй ' нгээ арһаар аргамжа мушхабаб. Аргамжаяа тэнгэриһээ уяад доошоо буубаб. Буужа ябатарни аргамжамни богонидобо. Энэ удэр талаан болоходоо, ундэр гэгшын нэгэ хун талха хиид-хэжэ байба. Михшшэһээнь шагтагалдаад буушабаб. Бууха-даа шабарта шаагдашабаб. Шабарһаа гаража ядажа байха-дамни, нэгэ Хайлгана шубуун ерээд, шэхэн соомни ундэгэл-жэрхнбэ. Шэхэн соохи ундэгыемни шарахан унэгэн хулуухаяа ерэһэн байгаа. Да б гэжэ һурэхэдэнь, унэгэнэйнгөө һүүлһээнь бариһан тулада шагтагалдаад орхибоб. Шабарһаа гаргаадЦ үнэгэнэймни һүүл таһаршаба. Тэрэнэй һүул сооһоо һонин гэ- 1 дэг бэшэг гаража ерэбэ. Энэ бэшэгыень абаад уншахадамни:

— Минии аба шинии абаһаа мунгэ абаха ёпотой байгаа юм байна. Тиигээд би үри шэрэ үгэхэ мунгыень эрижэ ерээб, — гэхэдэн, мунөөхн хүниннь:

— Бу худалаар хэлэ, минии аба шинии абада нэгэшье ури ялагуй, — гэбэ.

Одоол баян хун мэхэлэгдэжэ, боосоогоо алда ад лэ өөрын-гөө зооһоо жолоо зүһүүлжэ үхэшэбэ.

Далан худалшан аймшагтай дорюун баян хуниие мэхэл-жэ, эззд зөөрииень, гал болои бусадынь абаад, гэр нютагтаа бусаа һэн.

59. ДАЛАН ХУДАЛ

Уни үнгэрһэн сагта, нэгэ ехэ шэруун,

fasxa хнрзага хатуу хуулитай хаан байгаа'

Нэгэтэ мүнөө хаанда найр зугаашье, наадан хатаршье, аоата агнууришье, албата зоншье залхуутай болоно. Юушье,< хэниишье хараха дурагуй, ехэ уйдхартай болоходоо: хаа хаа-на айл тииргэн бури, нютаг орон бури, иимэ зар гаргуулна:]

"Хэн хун хаанда далан худал, нэгэшье унэн ушар opyyj лангүйгөөр, торон норонгүй хэлэхэб, тэрэ хун тэмээнэй ашаа зэргын алта абаха. Хэн толгойдоо шор татажа, хэлэжэ бай-һаар уг-маг гэжэ нэгэшье үнэн үгэ хүүр оруулаа болбол ами~] дыгаар газарта зоолгожо, хойто удэрнь толгойн сааза хүлүүл-жэ, зольбо нохойн хоол хүнэһэн болохо", — гэжэ зар тунхагч тараба ха.

Зар дуулаһаар худа лш ад хаана яанаһаа хаанай ордон тээшэ болоно. Зариманиинь хомхой ёродоо, зариманиинь нэрэ|> соло олохоо һанажа, зариманиинь үгытэй ёродоо эндэ ерэбэд ха. Тэдэнэй дундаһаа хэнииншье хаанай ой ухаанда оромоор унэн үгэ хүүр бүри оруулангүй, далан худал хэлэжэ шадаба-гуй. Олон хүн тэмээтэ ашаа алтанай түлөө амяа хороолгог-добо. һүул тээшэ далан худал хэлэхэмни гээшэдшье олдохоо болйшобо ха.

Нэгэтэ, 'арагуй армаахитай, үбдэг соорхой үмдэтэй, хүхэр-шэһэн шэг шарайтай хүл нүсэгэн хүбүүн хаанай хадамал мүигэн бартаае хонхиргобо. Хаанай хара түмэр гэнжэдө баи-һан бааһар нохойд "һам-һүм" гэлдэнэ, хаһаг харуурынь хо-рнно Энэ хүбүүн энээи тойрон харагдаа үзэгдөогүй һэн. ондоо хари газарай хубүүн ха гэлдэһэниинь, бог шорой хамаа-ша һамганай, баяшуулай тугал буруунуудые харааша үбгэнэ" хүбуун болобо ха.

298

Хүбүүн, шамда юун хэрэгтэйб? — гэжэ хаанай харуур-

нууд бодолгогүйгөөр бадаран һураба.

— Би хаанда далан худал хэлэжэ үгэхөе ерээб, — гэжэ хамараа хушалан байжа харюусаба.

Хаанай харуур үнөөхи хүбүүе хүлһөөнь толгойдонь хүрэ-сэр харасагаагаад, бүдүүлиг бодолгогүйхэнеөр:

— Элүур мэндэ дээрээ, ээм дээрэхи толгойёо иүр ээмһээн һалаадүйдэнь арли эндэһээ, — гэжэ хүлөө дэбһзбэ.

— Би ашаата тэмээн алта абаха һанаатайб. Намайе хаанда хүрэсэр оруул, — гэжэ урдаһаань омолгохоноор "ёрд" бай-сара хэлэбэ.

Заахан хүбүүнэй зориг ехэтэй байхадань, хаанай харуур гайхаһандаа тэрэ хүбүуе хаанда оруулба ха.

• Борсогорхон хүбүүнэй боһого алхажа ороходонь, хаан най-ман зүһэнэй гадартай ноохолой дэрэ дээрээ энэ удэр ехэ уур-тай, ехэ уйдхартай уримжагүй тангайжа хэбтэнэ. Үүдэниинь хоёр тээ байһан удаалагшадань хаанһаань айһандаа хүлөө-шье хүдэлгэнэгүй, нюдөөшье сабшалнагүй. Алтан толи дээрэ амтатай эдеэ, мүнгэн хүнэгтэй унда ээм мүрэ дээрээ табяад асарагша зарасадань хүлөө үльмэ дээрээ үндэлзэн һардшье-гүүлэнгүн эдеэ унда хаанаа урдахи шэрээ дээрэ зөөнэд.

Хаан нэгэшье табагһаа шэмхэшье эдеэ хоол эдинэгүй, ар-за хорзоһоо нэгэшье дуһаа амсаиагуй саашань бологуулана. Удаалагшадань айһандаа шуһагүй нюуртан болошоод байна.

— Шамда юун хэрэгтэйб? — гэжэ хаан орон дээрээ шэ-шэрсэрээ хашхарна.

— Түгэд хуулитай түшэмэл хаан, би шамда далан худал хэлэжэ үгэхөө ерээб, — гэбэ тэрэ хүбүүн.'

Хаан тэрэ хүбүүнэй "ярд" байса харюусахадань, уур ехээр уурлажа, оошо ехээр булхайлгажа, арбан араатай алмаз тол-гойтой тулгуураараан далайнл

— Үхэһэн, газарай хара бэдьхэ, ши мэнэ гэһээр тархияа таһара сабшуулхаяа һанаа гүш? — гэжэ зангана.

— Түгэд хуулитай түшэмэл41 хаан. хуушан үгэ хүүртэ бии юумэгшэһэн: алаха адуунай шуһыень абадаг юм, алаха хү-нэй үгз хүүрыень абадаг юм. Минни толгойе таһара сабшаа-дуйдөө үгэ хүүрыем шагнажа, намда тэмээн ашаан болохо алта угэхэ гэжэ зарлиг үгыт, — гэбэ.

Хаан тэрэ хүбүүнэй харюу барюугүйхэнөөр үгэ хуүрээ хэ-лэхыень гайхаһандаа, саг зуура хэлэ амалүй болосороо бүг-лэршэбэ. Мэдээ ороходоо уурлаһан бэеэ барин, мэдүүлэнгүй-хэнөөр: