Гары Потэр і Вязень Азкабана - Дж. К. Роўлінг

Гары адчуў моцны штуршок хвалявання. Ён убачыў Сніч... ён мігацеў ля падножжа адной са стоек грыфіндорскіх калец... але яму пакуль нельга было яго лавіць. А калі яго заўважыць Малфой...

Нацягнуўшы на твар выраз фальшывай сканцэнтраванасці, Гары развярнукў мятлу і памчаўся да слізэрынскіх кольцаў. Гэта спрацавала. Малфой кінуўся следам, вырашыўшы, што Гары ўбачыў там Сніч...

ШШШШШ.

Раптам міма правага вуха Гары прасвісцеў Бладжэр, пушчаны слізэрынскім Бітаком Дэрыкам. Праз дзелю секунды...

ШШШШШ.

Яшчэ адзін Бладжэр, пушчаны другім Бітаком слізэрынцаў Боўлам, праляцеў міма яго локця. 

Гары крайком вока ўвачыў, як Боўл з Дэрыкам набліжаюцца да яго падняўшы біты...

У адошнюю секунду ён рэзкка накіраваў Вогненную Стралу ўгору і слізэрынскія бітакі з гідкім хрустам сутыкнуліся адно з адным.

- Бугагаааа!- залямантаваў Лі Джордан, калі слізэрынскія Бітакі хіляючыся адляцелі адно ад аднаго схапіўшыя за галовы.- Нажаль, хлопчыкі! Вам трэба было спачатку добра падумаць, перш чым спрабаваць падбіць гульца на Вогненнай Страле! А квафлам ізноў валодае Грыфіндор, ён у руках у Джонсан... да яе набліжаецца Флінт... торкні яму ў вока, Анджэліна!.. Гэта быў жарт, мадам Прафесар, толькі жарт... вой не... квафлам завалодал Флінт, ён ляціць да грыфіндорскіх колаў. Давай, Вуд, абараняй..!

Але Флінт забіў. На слізэрынскім баку адчуўся выбух радасці, а Лі настолькі смачна вылаяўся, што прафесарка МакГонагал зноўку паспрабавала адабраць ў яго чароўны мікрафон.

- Прабачце, мадам прафесар, прабачце! Больш не паўтарыцца! Вось, Грыфіндор лідыруе з лікам трыццаць на дзесяць і зноў атакуе...

Гэта была самая брудная гульня у якой толькі ўдзельнічаў Гары. Раз’юшчаныя тым, што грыфіндорцы з самога пачатку захапілі перавагу, слізэрынцы ўжо ня грэбалі аніякімі сродкамі, каб захапіць квафл. Боўл атакаваў Алісію сваёй бітай, потым апраўдываючыся, бы прыняў яе за Бладжэр. Джордж Візлі стукнуў яму ў адказ локцем у твар. Мадам Хуч зноўку прызначыла пенальці абедзвюм камандам, але Вуд ў чарговы раз уратаваў свае кольцы і разрыў у ліку павялічыўся да сарака на дзесяць на карысць Грыфіндору.

Сніч зноўку адляцеў. Малфой ўсё яшчэ працягваў туліцца да Гары, а той лятаў над полем, азіраючыся на Драко... трэба дачакацца разрыва больш пяцідзесяці ачкоў...

Кэці забіла гол. Пяцьдзесят – дзесяць. Фрэд і Джордж пачалі кружляць вакол яе падняўшы біты ўгору, на той выпадак, калі хтось са слізэрынцаў вырашыць адпомсціць. Боўл з Дэрыкам скарыстаўшыся іх адсутнасцю адзін за адным накіравалі Бладжэры ў жывот Вуду і той з перахопленным дыханнем колькі раз крутануўся на сваёй мятле, але ўтрымаўся.

Мадам Хуч мятала маланкі з вачэй.

- ВЫ НЕ ПАВІННЫ НАПАДАЦЬ НА НАГЛЯДЧЫКА, КАЛІ Ў ЯГО НЯМА КВАФЛА,- вішчала яна Боўлу і Дэрыку.- ГРЫФІНДОР Б’Е ПЕНАЛЬЦІ!

Анджэліна забіла квафл. Шэсцьдзесят на дзесяць. Праз імгненне-другое Фрэд Візлі шпульнуўшы Бладжэрам у Ворынгтана выбіў квафл з яго рук. Той перахапіла Алісія і адправіла ў слізэрынскія кольцы. Семдзесят на дзесяць.

Натоўп грыфіндорскіх прыхільнікаў ажно ахрып ад шалёнага равення... Грыфіндор вёў у матчы з перавагаю ў шэсцьдзесят ачкоў, калі зараз Гары зловіць Сніч, кубак у іх руках. Гары адчуваў на сябе погляды сотняў вачэй, калі на шалёнай вышыні ляцеў уздоўж поля. Малфой паскорыўшыся ляцеў за яго спіною.

І тут ён ўбачыў яго. Сніч блішчэў у якіхсці дваццаці футах над ім.

Гары імгненна набраў хуткасць, вецер засвістаў у яго вушах; ён ўжо працягнуў руку, каб схапіць мяч, але тут ўсведаміў, што запавольваецца...

З жахам на твары ён азірнуўся. Малфой, кінуўшыся наперад схапіў яго Вогненную Стралу за хвост і цягнуў яе назад.

- Ты...

Гары быў настолькі разлютаваны, што гатоў быў стукнуць Малфоя, але быў не ў стане да яго дацягнуцца. Драко задыхаўся ад напругі, але працягваў трымаць Вогненную Стралу, а яго вочы злосна зіхацелі. І ён дасягнуў мэты сваіх намаганняў... Сніч зноўку знік.

- Пенальці! Грыфіндор б’е пенальці! У жыцці не бачыла анічога падобнага!- вішчала мадам Хуч, маланкай падляцеўшы да Малфоя, які зноў трымаўся абедзвума рукамі за свой Німбус 2001.

- МАХЛЮЮЧЫ ПАДЛЮКА!- завыў у свой мікрафон Лі Джордан, адскокваючы з зоны дасягальнасці прафесаркі МакГонагал.- ТЫ БРУДНАЯ МАХЛЮЮЧАЯ КУР...

Ён замоўк на поўслове, але прафесарка МакГонагал нават не спрабавала яго супыніць. У гэты момант яна махала кулаком у напрамку Малфоя, яе капялюш зваліўся з галавы, а сама яна люта крычала.

Пенальці біла Алісія, але яна была настолькі раззлавана, што прамазала на колькі футаў. Грыфіндор пачаў губляць канцэнтрацыю, а вось слізэрынцы натхнённыя бруднай гульнёй Малфоя, зноў былі гатовы ірвануцца наперад.

- Слізэрын на гульне, Мантэгю імчыцца да кольцаў... ён забівае...- прастагнаў Лі.- Семьдзесят на дваццаць на карысць Грыфіндору... 

Гары цяпер ляцеў настолькі блізка ад Малфоя, што іх каленкі стукаліся адна аб адну. Гары збіраўся любым чынам не дазволіць яму дабрацца да Сніча...

- Ідзі прэч, Потэр!- у адчаі ўз’енчыў Малфой, калі паспрабаваў развярнуць метлу, але быў заблакаваны Гары.

- Квафл атрымала Анджэліна Джонсан з Грыфіндору, давай, Анджэліна, ДАВАЙ!

Гары азірнуўся, усе слізэрынскія гульцы, акрамя Малфоя, нават іхны Ахоўнік, несліся да Анджэліны спрабуючы яе заблакаваць...

Гары крута развярнуў сваю Вогненную Стралу і прыхіліўшыся да ручкі настолькі нізка, што ажно лёг на яе, маланкай пусціў яе наперад у напрамку слізэрынцаў.

- АААААААААААААААААА!

Слізэрынцы разляцеліся хто куды, калі Вогненная Страла шалёна праляцела міма іх. Шлях Анджэліны быў зноўку вольны.

- ЯНА ЗАБІЛА! ЯНА ЗАБІЛААА! Грыфіндор лідзіруе восемьдзесят на дваццаць!

Гары ледзь не рынуўся галавой аб трыбуны, але паспеў крута затармазіць і развярнуўшыся зноў паймчаўся на сярэдзіну поля.

Тут ён ўбачыў нешта, што прымусіла яго сэрца шалёна забіцца. Малфой ляцеў да зямлі з урачыстым выразам на твары... у колькіх футах панад травой паблісківала золатам нешта маленькае.

Гары накіраваў Вогненную Стралу ўніз, але Малфой быў нашмат блізэй да Сніча.

- Давай! Шпарчэй! Шпарчэй!- крычаў хлопчык сваёй мятле. Ён быў ужо амаль ля Малфоя... Гары прыціснуўся да ручкі, каб ўхіліцца ад Бладжэра, які шпульнуў у яго Боўл... ён ляцеў міма ладыжак Малфоя... ён параўняўся з ім...

Гары кінуўся наперад, трымаючыся за мятлу толькі нагамі. Адной рукою ён адштурхнуў Малфоя, а другой...

- ТАК!

Ён накіраваў мятлу ўгору, падняўшы над галавой руку, пад узрушаны роў стадыёну. Гары ляцеў над натоўпам, адчуваючы дзіўны дзвон у вушах. Маленечкі залаты мяч быў шчыльна заціснуты ў яго кулаке і пытаўся вырвацца на волю штурхаючы па яго пальцам трапяткімі крылцамі, але Гары сціскаў яго моцна.

Да яго наблізіўся напалову аслеплены слязьмі Вуд, ён схапіў хлопчыка за шыю і моцна зарыдаў на яго плячы. Потым ён адчуў два моцныя ўдары, калі ў іх урэзаліся Фрэд з Джорджам. А пасля адчуў галасы Анджэліны, Алісіі і Кэці, якія спявалі:

- Мы выйгралі Кубак! Мы выйгралі Кубак!

Ператварыўшыся на спутаны клубок абдымкаў і лямантуючы ахрыплымі галасамі, грыфіндорская каманда апусцілася на зямлю.

Адна за другой хвалі пунсовага натоўпу рынуліся праз бар’еры на поле. Па іх спінах заляпалі нечыя рукі. Гары быў збянтэжана ўражаны гэтым шумам і колькасцю паляпваючых па яму рук. Затым ён і астатнія грыфіндорскія гульцы былі падняты на плечы натоўпу. Выціснуты на святло, ён ўбачыў Хагрыда з пунсовай ружачкай на яго барвовым футры:

- Ты пабіў іх, Гары! Ты пер’мог іх! Пач’кай, я збягу, раскажу Бакбіку!

Потым ён ўбачыў Персі, які забыўшыся на сваю ганарлівую шляхетнасць, скокаў сюды-туды, як той маньяк. Прафесарка МакГонагал рыдала яшчэ мацней за Вуда, выціраючы свае вочы вялізным грыфіндорскім сцягам. Праз натоўп прадраліся Рон і Герміёна. Але яны не маглі вымавіць аніслова і толькі стаялі ды ззяючы глядзелі на Гары, калі яго неслі да трыбунаў, дзе стаяў трымаючы ў руках вялізарны Квідытчны Кубак Дамблдор.

Калі б нават іх акружылі дэментары... Рыдаючы Вуд перадаў Гары Кубак, той падняў яго панад галавою і адчуў, што у гэты момант быў гатовы вызваць наймацнейшы ў свеце Патронус.

— РАЗДЗЕЛ XVI —

Прароцтва прафесаркі Трэлані

Эйфарыя ад, нарэшце, выйгранага Кубка па Квідытчу доўжылася ў Гары ня меньш за тыдзень. Здавалася, нават, надвор’е святкавала разам з ім. Набліжаўся чэрвень, дні сталі бесхмарнымі і гарачымі, а ў вучняў прачнулася стойкае жаданне шпацыраць, ці валяцца на траўніку прыхапіўшы з сабой колькі пінт гарбузовага соку. Гуляць ў простыя гульні, накшталт плювакаменчыкаў, альбо назіраць, ці не варухнецца летуценна гіганцкі кальмар на паверхні возера.

Але яны не маглі сабе гэтага дазволіць. Набліжаліся іспыты і замест таго, каб валэндацца на прыродзе, вучні сядзелі ў задушным замку, спрабуючы сканцэнтравацца ў той час, калі ў вокны дзьмуў летні ветрык. Нават Фрэд і Джордж сядзелі за працай, яны рыхтаваліся да іспытаў на Простую Рэзультатыўную Адзнаку Школьнай Чарадзейскай Адукацыі (П.Р.А.Ш.Ч.А.). Персі засеў рыхтавацца да Трыклятай Абароны Рэзультатаў Чарадзейскай Адукацыі (Т.А.Р.Ч.А.), самай высокай кваліфікацыйнай адзнакі, якую мог даць Хогвартс. Ён збіраўся атрымаць пасаду ў Міністэрстве Магіі, таму меў патрэбу атрымаць на іспытах самыя высокія адзнакі. Таму Персі стаў больш нэрвовым і даваў самыя суворыя пакаранні тым, хто па вечарах парушаў цішыню ў гасцёўне. Але на самой справе, адзіным чалавекам, які падзяляў трывогу Персі, была Герміёна.